«رضا غرابی طهرانی» متولد ۱۳۶۱/۱۰/۳ شهر تهران صداگذار پر کار عرصه فیلمساری و فارغ النحصیل رشته حسابداری است اگر چه رشته تحصیلی وی ارتباط چندانی با حرفه او در عرصه صداگذاری ندارد ولی بسیار حساب شده و دقیق این مرحله فنی در عرصه سینما را اجرا می کند.
به بهانه برسی مسائل روز صداگذاری ودغدغه های این حرفه در مراحل پس تولید پروژه های سینمایی و نگاه فنی او به این عرصه گفتگویی اختصاصی با وی انجام داده ایم که به اتفاق آن را دنیال می کنیم.
*جناب غرابی طهرانی عزیز قبل از هر چیز سال گذشته سال سختی برای شما بوده و عزیزانی را از دست دادید که نام های آشنایی در سینمای ایران دارند، جا داره به شما عرض تسلیت داشته باشیم.
–بله همین طور که میفرمایید
سال سختی گذشت…
در کمال ناباوری برادرم علی را از دست دادم، علی هم برادر من بود هم رفیق و هم همکار رابطه خیلی نزدیکی با هم داشتیم رفتن علی ضربه سختی به من زد و نتوانستم با نبودش کنار بیام هر لحظه نبودش رو حس میکنم.
بعد از رفتن برادرم رضا داود نژاد عزیز رو از دست دادیم که ایشان هم فامیل نزدیم من بودند، رفتن رضا هم شوک بزرگی برای خانواده بود.
حدود چهل روز پیش هم مادر بزرگ عزیزم از دنیا رفت (اشرف سادات )در دو فیلم به کارگردانی آقای داود نژاد به ایفای نقش پرداخت به اسم مرهم و کلاس هنرپیشگی و ایشون توانست جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره دبی را کسب کند.
و این سالی که به سختی گذشت….
*برای هر کسی که در خانواده هنرمندی که اکثر آنها در رشته های مختلف سینمایی فعالیت دارند این نوع اتفاقات سخته ولی به هر حال خانواده محترم داود نژاد روزهای تلخی را تحمل کردند.
–بله کاملا درسته…
سالی که در نبود رضا گذشت خیلی سخت بود مخصوصا برای آقای داود نژاد پسر خاله عزیزم…
خدا رو شکر به خاطر وابستگی عجیبی که بین خانواده ما هست همیشه سعی کردیم کنار هم باشیم.
که بتوانیم این روزهای سخت را پشت سر بگذاریم.
آرزوی قلبی که برای خانواده عزیزم دارم
سلامتی و آرامش امیدوارم دیگه غم از ما دور باشه.
*انشالله؛ در ادامه کمی در رابطه با کارهایی که به تازگی یا در سال گذشته انجام داده اید توصیح بدین؟
– سال گذشته سال بسیار شلوغی داشتیم و حتی می توان گفتن سال های گذشته و چند سال اخیر سال های شلوغی داشتیم، آخرین فیلمی که توی سال گذشته کار کردم فیلم سینمایی “آینه شیطان“ بود که خیلی کار را دوست داشتم و فکر میکنم که اولین فیلمی بود که کارگردانش جناب آقای فرید ولی زاده لطف کرد و عجله توی کار نداشت و بسیار با ما همکاری داشت و اجازه داد که سر فرصت این کار انجام شود و خداروشکر کار خوبی هم شد و قبل از این فیلم ما سریال تانک خورهارا کار می کردیم و این سریال و هم خیلی دوست داشتم، اینکه میگم دوست داشتم، چون فصای خوبی برای صداگذاری داشت و به ما اجازه می داد مرحله فنی صداگذاری را به زیبایی هر چه بهتر اجرا کنیم. قبل تر هم چند اثر برای جشنواره کار کردیم که صرفا یکی از آن توانست به جشنواره فجر سال گذشته راه پیدا کنه، امسال هم با دو سه تا سریال شروع کردیم و چند تا سینمایی دیگر، سال پیش هم فیلم سینمایی“لاله ی کبود” با همکاری برادر عزیزم علی غرابی طهرانی که یکی از بهترین صداگذاران سینمای ایران بود انجام دادیم و متاسفانه زمان اکران فیلم ایشان به رحمت خدا رفته و طمع شیرین موفقیت های فیلم را در جشنواره های مختلف که فیلم حضور داشت را از دست دادن. این فیلم جایگاهی ویژه ای برای من دارد چون هم یادگار برادرم علی است و هم دوستی خوبی با کارگردان اثر جناب آقای مهرشاد کارخانی ایجاد کرد. در کل خلاصه آثار که کارکردم را می توان به فیلم های سینمایی: آینه شیطان، لاله ی کبود، از عشق، رنا، بالاچ، کتوم، دست تنها، عینک قرمز و خرچنگ
سریال ها:نقش خاک،خجالت نکش، تانک خورها،دختران کوچه غم،ماه عسل و درحال حاضر قول مردونه اشاره کرد.
*جناب غرابی طهرانی با توجه به اهمیت و حساسیت صداگذاری در سینما جایگاه این مرحله را چگونه ارزیابی می کنید؟
-خب چند سالی هست که اهمیت و حساسیت صداگذاری در سینما و تلویزیون جایگاه ویژه ای پیدا کرده و خداروشکر شاهد اتفاقای خوبی برای این عرصه هستیم.
به عقیده من صدا اگر برابر با تصویر توی یک اثر نباشه، قطعا کم تر از آن نیست و حتی می تواند اهمیت خود را در برخی از آثار به ۶۰ الی ۷۰ درصد برساند.
*با توجه به اینکه در جشنواره فجر سال پیش حضور مستمری داشتید کیفیت صدا های آثار در سالن نمایش را چگونه ارزیابی می فرمایید؟
– ببینید امسال سالن اصلی جشنواره در برج میلاد همچنان مشکل صدا داشت ولی خداروشکر با توجه به اینکه ما سینماهای تازه تاسیس زیادی داریم بنابراین در پردیس های سینمایی سالن های زیادی احداث شده، که کیفیت پخش صداها هم ارتفاء پیدا کرده به غیر از چند تا سالن، فکر می کنم بقیه سالن ها کیفیت پخش صدای قابل قبولی داشتند.
*آیا سیستم صداگذاری در ایران را می شود با کشورهای پیشرو مقایسه کرد؟
–ما در صداگذاری و طراحی صدا به و بخشی که به آرت مربوط میشه همچنین در زمینه ی ایده تا اجرا نسبت به سایر کشورها کمی نداریم ولی همچنان سینماها و نوع سیستم صداگذاری نسبت به تجهیزات روز دنیا فاصله دارد، الان همه جای دنیا فیلم ها به صورت دالبی اتموس کار میشه و دالبی اتموس پخش میشه متاسفانه ما هنوز به اون مرحله نرسیدیم.
و همچنان در مرحله ی میکس از بقیه ی کشور ها عقب هستیم.
*به نظر شما هوش مصنوعی می تواند جایگاه صداگذاری را به خطر بیاندازد.چرا؟
–درحال حاضر کاری که نیاز به خلاقیت و ایده دارد هوش مصنوعی توانایی به خطر انداختن آن را ندارد ولی هوش مصنوعی در خدمت این حوزه قرار می گیرد و صداگذاری یکی از عرصه هایی است که نیاز به کمک از هوش مصنوعی دارد و استفاده از آن اجتناب ناپذیر است.
*برنامه های نرم افزاری صداگذاری در ایران گویا کرک هستند! آیا فرقی با نسخه قانونی دارند؟
–من چون همیشه با نسخه ی اورجینال کار کردم و تلاش کردم که از نسخه های کرک شده استفاده نکنم و همواره با نسخه های اصلی پروژه های که سفارش گرفتم صداگذاری کردم بنا براین به دلیل کیفیت خوب نسخه اورژینال،متاسفانه یا خوشبختانه تقاوت نسخه کرک را نشخیص ندادم که چه فرقی میکنه یا اصلا تفاوتش باهم چیه!؟
*آیا هزینه صداگذاری در ایران پایینه؟
–از نظر من هزینه ی صداگذاری در سینمای ما چه در اثار نمایشی و حتی آثار رادیویی نسبت به سایر خدمات فنی پایین تره است چون هزینه میکس و صداگذاری و چینش صدا ، ادیت صدا ، میکس صدا ، نسبت به کشور های دیگه قابل قیاس نیست البته این موذد در ارتباط با سایر امور فنی هم صدق می کند و کاری که فعالان این عرصه در کشور انجام میدن ، نسبت به تلاشی که انجام میدن و نسبت به وقت و تجربه و تخصصی که دارن در مقابل دستمزده خیلی پایینی دریافت می کنند. امیدواریم که زودتر بتوانیم راه حل صنفی برای این مشکل که قابلیت اجرایی داشته باشد پیدا کنیم.
*بسیار عالی، در حال حاضر پروژه ای در دست داری؟
-همانطور که گفتم سال جدید را با سریال قول مردونه شروع کردیم و روی سه پروژه سینمایی نیز درحال کار هستیم.
*و صحبت آخر«رضا غرابی طهرانی»؟
-امیدوارم که در روزهای پیش رو اتفاقات خوبی برای سینمای ایران به خصوص مردم خوب کشورم رقم بخورد.
