دبیر کل دیوان داوری خانه سینما معرفی شد فیلمبرداری فیلم کوتاه «اسکار» در تهران آغاز شد اولین تصویر از جمشید هاشم پور در «مسخ نرگس» منتشر شد اختتامیه جشنواره «صبح» یکم خرداد ماه برگزار میشود گیشه روزانه سینما، آخر هفته ای داغ داشت ساره بیات با«چشمبادومی»به سینما برگشت انجمن بازیگران در پی درگذشت زری خوشکام پیام تسلیت داد «ناکجا»موفق به کسب جایزه از جشنواره هیوستون شد
سعید کنگرانی محبوب و دوست داشتنی از دنیا رفت.
خبرگزاری فوژان:کنگرانی که در سال ۱۳۳۳ متولد شده بود در سن ۶۴ سالگی براثر سکته قلبی از دنیا رفت .
به گزارش فوژان نیوز،کنگرانی در سال ۱۳۶۷ ایران را ترک کرد و به مدت ۱۶ سال از ایران و بازیگری حرفهای دور ماند. وی پس از بازگشت به ایران در فیلم سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» حسن فتحی به ایفای نقش پرداخت.
پیمان جعفری یکی از نزدیکان ایشان با تایید این خبر عنوان نموده است، زنده یاد سعید کنگرانی که قرار بوده به تازگی در «رقص روی شیشه» مهدی گلستانه در شبکه نمایش خانگی جلوی دوربین برود،امروز ظهر ۲۳ شهریور ماه در بیمارستانی در تهران از دنیا رفت. «رضا موتوری»، «خواب نامه رحمان سرایدار»، «دایره مینا»،«دایی جان ناپلئون»، «در امتداد شب»،«پرواز در قفس»، «فصل خون»، «گرداب» و… از جمله فیلمهایش است.
سعید کنگرانی از کودکی در صحنهٔ تئاتر فعالیت میکرد. بعدها در تئاتر «شهر قصه» به ایفای نقش پرداخت و درتیر ۱۳۹۷ به بازی درتئاتر نیرنگ اورنگ درتماشاخانه سنگلج پرداخت. اولین حضور سعید کنگرانی در سینما در فیلم رضا موتوری بود. سپس با موج نو سینمای ایران همساز شد و برای کارگردان مطرحی چون داریوش مهرجویی در فیلم دایره مینا بازیگری کرد. فیلم سه سال توقیف بود و پیش از نمایشش در نقش جدی در فیلم سرایدار حضور یافت که وجهه دیگری به او بخشید و شروع خوب و متفاوتی برایش محسوب میشد.
بعد از آن ناصر تقوایی برای ایفای نقش «سعید» شخصیت کلیدی سریال دائیجان ناپلئون او را به بازی گرفت که به چهرهای ماندگار مبدل شد. بازیگری در فیلم جنجالی در امتداد شب برایش شهرت مضاعف و درآمد خوبی بههمراه داشت. او محل سکونت خود را از خیابان پیروزی به کامرانیه انتقال داد و تبدیل به سوپراستار سینمای ایران شد، ولی این موفقیت دیری نپایید. پس از انقلاب اسلامی، کنگرانی به بازیگری ادامه داد و در پرواز در قفس (۱۳۵۹) و فصل خون (۱۳۶۰) حبیب کاووش بازی کرد. فیلم گرداب (۱۳۶۱) آخرین فیلم او پیش از وقایع بعد بود که علیرغم تهیهکنندگی بنیاد مستضعفان توقیف شد. پس از آن چند کارگردان برای ایفای نقش به او پیشنهاد کار دادند از جمله علی حاتمی برای فیلم مادر که او را برای ایفای نقش فرزند عارف مسلک خانواده (که بعدها امین تارخ آنرا پذیرفت) در نظر گرفته بود ولی کنگرانی در سال ۱۳۶۴ بدون ذکر دلیل ممنوع چهره اعلام شد و از ادامه فعالیتش جلوگیری بهعمل آمد. علیرغم تلاش فراوان نتوانست حکمش را تعدیل کند.
کنگرانی در سال ۱۳۶۷ ایران را ترک کرد و به کالیفرنیا در آمریکا رفت و ۱۶ سال از بازیگری حرفهای دور ماند. وی پس از بازگشت به ایران در فیلم سینمایی ازدواج به سبک ایرانی (۱۳۸۳) به کارگردانی حسن فتحی ایفای نقش کرد. پس از آن قرار بود در فیلم فرزند صبح نیز بازی کند. کنگرانی در شهریور ۱۳۹۷ و پس از ۱۴ سال دوری از سینما، مجدداً در شبکه نمایش خانگی و در مجموعه «رقص روی شیشه» حضور پیدا نمود.
کنگرانی اخیرا در تئاتری به نام «نیرنگ اورنگ» در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه رفت. او که در سال ۱۳۳۳ متولد شده بود در سن ۶۴ سالگی از دنیا رفت. خبرگزاری فوژان نیوز درگذشت این هنرمند را به خانواده ایشان و جامعه هنری تسلیت عرض می نماید.
عزت الله انتظامی آقای بازیگر سینمای ایران درگذشت.
خبرگزاری فوژان:عزت الله انتظامی بازیگر کهنه کار تئاتر و سینمای ایران صبح جمعه در سن ۹۴ سالگی و پس از هفتاد سال درخشش بدرود حیات گفت و بدین ترتیب جامعه هنر ایران برای از دست دادن «آقای بازیگر» عزادار شد.
به گزارش فوژان نیور ،عزت الله انتظامی بازیگر پیشکسوت تئاتر و سینما که پیش از این چندین بار برای مداوا در بیمارستان بستری شده بود، پس از یک عمر زندگی با عزت و بر جای گذاشتن خاطراتی ماندگار برای مردم ایران در طول هفتاد سال فعالیت حرفهای، صبح امروز ۲۶ مرداد ماه در بیمارستان باهنر تهران درگذشت.
عزت سینمای ایران در تمام این سال ها با کارگردانان بزرگی کار کرده که از جمله آنان می توان به علی حاتمی، مسعود کیمیایی، رخشان بنیاعتماد، ناصر تقوایی و بهروز افخمی اشاره کرد. عزتالله انتظامی اولین بازیگر ایرانی بود که موفق به دریافت جایزه از فستیوال بینالمللی شد. وی برای بازی در فیلم گاو جایزه هوگو نقرهای بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو دریافت کرد.
عزتالله انتظامی ۳۱ خرداد سال ۱۳۰۳ در محلهٔ سنگلج تهران متولد شد. آقای بازیگر درباره خانوادهاش گفته بود: «ما خانواده پر جمعیتی بودیم، مادر من ۱۴ شكم زاییده بود كه پنجتا مردند. ولی ۹تای بقیه هستند. من پنج برادر و چهار خواهر دارم و اولین فرزند مادر و پدرم بودم. خلاصه این خانه فوقالعاده شلوغ بود. اصلا داستان ازدواج پدر و مادر من جالب است. چون پدر من از اشتهارد آمده بود تهران، كه دوره سربازی را بگذراند، خانواده مادری من، قوم و خویش انتظامدربار بودند. حالا اینكه چهطور این دو نفر با هم آشنا شدند خدا میداند. به هر حال با هم ازدواج كردند و من هم اولین فرزندشان بودم.» انتظامی که در واقع نام خانوادگی مادرش را برداشته، در این زمینه گفته بود: «…انتظامی دربار بودند… وقتی كه من متولد شدم، سجل اصلا نبود. پشت قرآن مینوشتند. بعد كه زمان رضاشاه رفتند سجل بگیرند پرسیدند اسمش چیه؟ مادرم میگوید: عزتالله. میپرسند اسم پدرش چیست؟ مادرم نمیدانسته چون پدرم با رضاشاه به جنگ تركمن رفته بود. آن موقع كه مثل الان نبوده آدم بتواند همه جزییات طرف را بفهمد. خلاصه وقتی من به دنیا آمدم و رفتند برایم سجل بگیرند، چون مادرم فامیل پدرم را نمیدانسته، فامیل خودش را روی من میگذارد. معلوم نیست سنم را چهقدر بالا بردند یا پایین آوردند. نام پدرم ابراهیم اشتهاردی بود…» انتظامی درباره دوران کودکیاش گفته بود: «سنگلج، پاركشهر كنونی. به مدرسه عنصری میرفتم كه در محله دباغخانه بود. آن مدرسه دیگر وجود ندارد اما محله و باغخانه و درخونگاه هنوز هست، تقریبا پشت تالار سنگلج است كه منزل شعبان جعفری هم در همان محل بود. من مدرسه كه میرفتم جزو بچههای طبقه سه بودم. یعنی از نظر مالی سطح پایین بودم. شاگردی كه كنار من مینشست نوه «مجدالدوله» معروف بود. با همه میساختم، اهل بلوا نبودم. تمام كتابچههای پاكنویس بعضی از بچهها را از شب تا صبح من مینوشتم و آنها به من پول میدادند.» او ادامه داده بود: «بعد از آن من به مدرسه صنعتی رفتم، در دبیرستان محمد جعفری، هوشنگ بهشتی، آقای قنبری، نصرت كریمی و كهنمویی هم بودند. همه اینها از من یك سال بالاتر بودند. دوره دبیرستان ما شش ساله بود و در آخر دوره دیپلم میدادند. بهشتی و من و جعفری همه، رشته برق میخواندیم، آنها كار هنری هم میكردند ولی من نمیكردم. نصرت كریمی هم برق میخواند، اما وسط كار درس را رها كرد، ولی ما تمام كردیم. اگر دو سال دیگر میخواندیم مهندس میشدیم كه برای من از لحاظ مالی مقدور نبود.» او فعالیت هنری خود را با پیش پرده خوانی در تماشاخانههای لاله زار شروع کرد و پس از یک سال به تماشاخانههای هنر و فرهنگ تهران رفت. در سال ۱۳۲۰ نخستین نمایش حرفهای خود را با عنوان اولتیماتوم نوشته پرویز خطیبی به کارگردانی اصغر تفکری در تئاتر پاریس خیابان لالهزار اجرا کرد.
انتظامی درباره این دوران گفته بود: «خاطرم هست كه در جنگ دوم جهانی، ۲۰ شهریور ۱۳۲۰ به كار تئاتر وارد شدم. اصولا وقتی من وارد لالهزار شدم، تئاتری در كار نبود. آنموقع نام همه تئاترها تماشاخانه بود؛ تماشاخانه كشور، تماشاخانه هنر، تماشاخانه فرهنگ، تماشاخانه تهران و تماشاخانه صادقپور. تقریبا از وقتی كه دیپلم گرفتم، در تئاتر جا افتادم، یعنی حدود سالهای ۲۴٫ اتفاقاتی برای من افتاد كه دیگر نمیتوانستم با خانوادهام زندگی كنم.» انتظامی تا سال ۱۳۲۶ توانست در بیش از ۱۰ نمایش نقش پردازی کند.
بازی در فیلم واریته بهاری به کارگردانی پرویز خطیبی نخستین تجربه سینمایی اوست. انتظامی در سال ۱۳۴۸ با گاو ساخته داریوش مهرجویی وارد عرصه حرفهای سینما شد. انتظامی در نقش مش حسن در این اثر سینمایی به کارگردانی مهرجویی به ایفای نقش پرداخت. خانواده انتظامی به واسطه فقر خانواده و فضای مذهبی با بازیگری اش مخالف بودند و او به تلخی از این مسئله یاد میکرد: «مادرم میدانست كه من تئاتر میروم ولی نمیدانست بازی هم میكنم. مادر من سال ۱۳۵۷ فوت كرد. قبل از آن در سینما و تلویزیون بازی كرده و شناخته شده بودم. پدر من سال ۶۲ فوت كرد. من سال ۴۸-۴۷ فیلم گاو را بازی كرده بودم ولی پدرم هیچكاری از من را ندید. دوست نداشت. نمیخواستند من را به عنوان بازیگر ببینند. بازیگری چیه؟ مطربی بود، بدنامی بود. بعدها یک هنرستان هنرپیشگی ایجاد شد كه سه سال دوره داشت.» او بخشی مهم از تاریخ معاصر ایران را دیده بود و با رویداهای آن بزرگ شده بود. شهریور ۲۰ و جنگ جهانی دوم، کودتای ۲۸ مرداد و دیگر رویدادهای دوره پهلوی دوم، رویدادهای انقلاب ۵۷، جنگ و رخدادهای پس از آن تاکنون و همه اینها بر مسیر هنریِ این اسطوره سینمای ایران تاثیرات روحی گذاشته بود. دایره مینا، پستچی، هامون، بانو، حاجی واشنگتن، اجاره نشینها، گراند سینما، گاو، ستارخان، صادق کرده، خانه خلوت، ناصرالدین شاه اکتور سینما، روز فرشته، روسری آبی، مینای شهر خاموش، ستاره میشود، دیوانه از قفس پرید، خانهای روی آب و راه آبی ابریشم از جمله آثاری هستند که آقای بازیگر در آنها به ایفای نقش پرداخته است. عزت سینمای ایران در تمام این سال ها با کارگردانان بزرگی کار کرده که از جمله آنان می توان به علی حاتمی، مسعود کیمیایی، رخشان بنیاعتماد، ناصر تقوایی و بهروز افخمی اشاره کرد. عزتالله انتظامی اولین بازیگر ایرانی بود که موفق به دریافت جایزه از فستیوال بینالمللی شد. وی برای بازی در فیلم گاو جایزه هوگو نقرهای بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو دریافت کرد.
افتخارات عزت الله انتظامی در جشنواره فجر نیز بدین شرح است:
*نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۴ برای فیلم ستاره میشود
*نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۳ برای فیلم جایی برای زندگی
*برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بخش بینالملل جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۲ برای فیلم گاوخونی
*برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۰ برای فیلم خانهای روی آب
*نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن خانه سینما ۱۳۷۷ برای فیلم حاجی واشنگتن
*برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۷۲ برای فیلم روز فرشته
*لوح تقدیر بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۷۰ برای فیلم خانه خلوت و ناصرالدین شاه آکتور سینما
*نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۶۸ برای فیلم هامون
*برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۶۷ برای فیلم گراند سینما
*نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر ۱۳۶۵ برای فیلم اجارهنشینها
خبرگزاری فوژان درگذشت آقای بازیگر را به مردم ایران بخصوص جامعه هنری و خانواده محترم ایشان تسلیت میگوید.
فوژان نیوز:یک هیئت هفت نفری متشکل از سینماگران صاحبنام، داوری بخش فیلمهای سینمایی نخستین دوره جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی را به عهده دارند.
فوژان نیوز:مراسم بزرگداشت نخستین سالروز درگذشت کیومرث پوراحمد سینماگر برجستهی ایرانی عصر روز چهارشنبه 29 فروردین در خانهی سینما و برگزار شد.
فوزان نیوز:کتاب عملگرد ونشستهای تخصصی و رویدادهای موزه سینما در سال ۱۴۰۲ منتشر شد.
فوژان نیوز:رسم و ارادت به عزیزان آسمانی در پنجشنبه های آخر سال در میان ما ایرانیان همواره قابل احترام است و از بین اهالی هنر قابل تقدیر است.
فوژان نیوز:نسخه اصلاح و مرمت شده فیلم سینمایی «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی با همکاری فیلمخانه ملی ایران و با جمعی از هنرمندان و علاقهمندان به سینمای ایران در سالن فردوس موزه سینما به نمایش درآمد.